Als echte frietliefhebber, in het bezit van een frietuurpan, kon ik het niet nalaten om zelf wat aardappels te schillen en in het frituur te gooien. Best een leuk experiment eigenlijk, en na een paar pogingen leverde het heel behoorlijke friet op.

Voor eenieder die dit zelf ook wil proberen, volgt hier het recept. Binnenkort zal dit recept (en anderen) ook in onze wiki verschijnen. Want een site over friet zonder fatsoenlijke recepten kan natuurlijk niet.

Welke aardappels je gebruikt maakt nogal wat uit, heb ik mij door de professionals laten vertellen, maar aangezien ik als ik in de supermarkt sta moeilijk kan zien welke aardappels beter zijn dan anderen heb ik maar gewoon de goedkoopste gepakt. De tekst op de zak vertelde mij dat het kruimige aardappels waren, maar ik heb er ook een aantal gekookt en die bleven mooi heel. Onderwerp voor een later onderzoekje. Hoe dan ook, tijd om een paar mooie grote aardappels uit te zoeken en aan het schillen te beginnen.

Op de foto het resultaat na het schillen en snijden en zoals je ziet heb ik er voor gekozen om stevige Vlaamse frieten te maken. Omdat deze friet wat dikker is zullen de baktijden en temperaturen anders zijn dan voor dunnere friet. Overigens denk ik dat voor de optimale friet je altijd zelf zult moeten kijken hoe lang en warm ze gebakken worden. Maar dit is wat ik gedaan heb, en ik vond het lekker.

Verse friet moet in twee keer gebakken worden. Ik ben dus begonnen met voorbakken in (vloeibaar plantaardig) frituurvet op 150 graden. Dit duurt een minuut of 4-5, afhankelijk van hoe dik je de friet gesneden hebt. Pas op dat je niet te heet voorbakt want dan wordt de friet niet gaar, maar wel aangebrand als je het afbakt (150 graden is een maximum, mijn frituurpan kon niet lager).

Laat de friet vervolgens minstens 10 minuten rusten, en let even op dat het ze niet aan elkaar gaan plakken. Vervolgens stook je de frituurolie op tot zo'n 180-190 graden voor het afbakken. De temperatuur is afhankelijk van hoe veel friet je tegelijk bakt, aangezien het vet afkoelt als je er veel (relatief koude) friet tegelijk in gooit. Overigens is het beter om niet teveel tegelijk te bakken, de friet komt er mooier uit als het tijdens het bakken de ruimte heeft. Het afbakken duurt weer een minuut of 4, maar dit is ook een kwestie van regelmatig even kijken of ze al mooi gekleurd zijn. (Die van mij waren misschien iets te donker, maar mijn frituurvet begon na een paar pogingen wat oud te worden. Ze worden nog wat mooier als je nieuw vet pakt.)

Strooi er ten slotte nog een beetje zout over en dat is het: een mooie portie heerlijke zelfgebakken Vlaamse friet. Licht krokant van buiten met nog echte aardappelsmaak van binnen. Hmm, best lekker eigenlijk, zelfgemaakte friet.

Ook een frietist gaat er wel eens tussen uit, bijvoorbeeld een paar dagen skiën in de bergen. Zo ging ondergetekende vorige week nog even een paar dagen naar het diep in de Italiaanse Alpen verscholen wintersportoord Livigno. Dat er in april nog meer dan genoeg sneeuw ligt in dit (belasting)paradijsje bewijst onder meer deze foto. Ook valt u misschien op dat er niet al te veel mensen op de pistes waren. Dit alles heeft er aan bijgedragen dat er bijzonder fijn geskied is door mij en mijn familie.

Italië staat natuurlijk bekend om zijn uitgebreide keuken en bourgondiër als ik ben heb ik daar natuurlijk uitgebreid van genoten. Zo heb ik in die kleine week onder meer pizzoccheri, gnocchi, risotto, polenta, rucola, taleggio, scimudin, gorgonzola en véél funghi porcini gegeten. En friet natuurlijk! Want door deze uit de hand gelopen friethobby kan ik eigenlijk niet ergens heen en daar dan géén friet eten.

Het restaurant waar ik friet ging eten (als lunch) werd Bar Ristoro La Costaccia op 2360 meter hoogte tussen de pistes en liften gelegen. Een typische skibar waar je binnen en buiten op het terras kan zitten en een drankje en een hapje kan bestellen. Voor 3 €uro stond daar op de kaart een portie patatine fritte en wat dat betekent hoef ik u niet uit te leggen.

De frietjes kwamen in een behoorlijke portie (dat zou wel een plus opleveren) en werden standaard geleverd met een zakje ketchup en een zakje mayonaise van het merk Qualitaly. Ook stak er een saté prikker in de friet, maar waar die voor nodig is zou ik niet kunnen zeggen, als vorkje is zo'n dun staafje maar nauwelijks geschikt en als je té enthousiast je frietje aanvalt zou je je er nog aan kunnen verwonden.

Maar hoe smaakte de friet nou? De friet zag er keurig uit, maar was een beetje te kort gebakken waardoor hij een beetje bleek zag en net een beetje te rauw smaakte. Volgens mij was het wel gebakken in schoon vet, want ze zagen er dus wel mooi uit. Al met al smaakte het niet eens zoveel anders dan in Nederland en voor de kwaliteit zou ik een gemiddelde score geven. Samen met een mooi pilsje van het Italiaanse merk Nastro Azzurro (lekker bier trouwens) leverde dit een blije frietist op.

Zie Cult voor een overzichtje van alle foto's.

Vandaag werd de werkweek passend en in stijl afgesloten. In een vergaderruimte was kerstversiering aangebracht, inclusief kaarsen op tafel. Kerstmuziek op de achtergrond. De relatiegeschenken werden verloot. Een feestelijke bijeenkomst. Die nog feestelijker werd toen de friet en de snacks werden bezorgd, die we op kosten van de baas mochten bestellen.

Het is mooi om voor zo'n bedrijf te werken, een keer wat anders dan een kerststol.

Kijk hier dan eens.

Eigenlijk is het mijn droom. Een eigen friettent in de achtertuin. Deze Joop blijkt de vader van een virtuele vriendin van me te zijn. Ik mag die man accuut. Ik ken 'm niet, heb 'm nog nooit gezien. Maar het is m'n vriend. Echt.

Bij vegetariërsverzamelplek Vegatopia hebben ze het goed voor met de frieteters. In een grijs verleden vonden er al eens verwoede discussies over friet vs. patat op het forum plaats, maar nu gaat het écht ergens over. Over vrijdag-frietdag om precies te zijn. Op vegatopia namelijk de komende weken elke vrijdag een uitgebreid snackrecept zodat je iets lekkers, en vooral ook iets bijzonders, hebt om op vrijdag-frietdag bij je frietjes te eten.

Het eerste recept stond er al op, en is hier gemaakt, geproefd en goed bevonden: rookkaaskroketjes. Het recept van vandaag is hier te bewonderen.

En, daar er hier meer mensen schijnen rond te hangen die vrijdag als frietdag beschouwen, direct nog maar een linkje naar de vrijdag-frietdag hyve. Nu we toch daar zijn, direct ook maar verderlinken naar de (beter bevolkte) frietjes rule the world hyve. Om de opsomming af te maken: hyves voor liefhebbers van patatje oorlog, friet speciaal, Ras-friet, McCain-friet of gewoon Cafetaria Robbies friet uit Wassenaar.

Mocht je meer op hebben met Myspace, dan kun je daar lekker frietloungen. Myspace was ook de plaats waar je terecht kon om een hit van de friet in elkaar te prutsen, en bekend te worden als poëet van de frietkeet, de librettist van de friturist danwel de chanteuse van de friteuse. Daarvoor bent u allen echter te laat (of heeft er iemand meegedaan?) en dé hit van de friet wordt momenteel opgenomen in de belgische Galaxy Studio's, waar ook onder meer Andre Hazes, Depeche Mode, Plastic Bertrand (!) en... Twarres platen hebben opgenomen. Dat voorspelt veel goeds. Een eerste recensie van het nummer leest u ter zijner tijd uiteraard hier.

Tenslotte, voor wie écht niks hebben met al dat sociaal-netwerk-gedoe, een al tijden over het internet zwervend reclame-spelletje, Phunky Friet.