Sinds enige tijd zit in Brugge (West-Vlaanderen) een frietmuseum. In het forum was er natuurlijk al een discussie over. Gelukkig ging onze frietist WTULTC tijdens zijn vakantie in Zeeland ook even naar het frietmuseum. Hier zijn verslag.

Tijdens een weekje vakantie op Center Parcs Port Zélande zijn m'n vrienden en ik naar Brugge geweest alwaar we natuurlijk naar het frietmuseum zijn geweest.

Voordat we het frietmuseum aandeden hebben we eerst de oude binnenstad van Brugge bekeken en dat was indrukwekkend mooi. Als je de auto’s en de moderne zaken wegdacht waande je jezelf in de middeleeuwen. Er was in de stad ook een kermis en daar stond onder andere een frietkraam met toch wel een heel originele naam. Na een rondvaart door de grachten gingen we richting het Frietmuseum. Bij binnenkomst staat links meteen een grote puntzak friet en een groot bord. Bij de balie werden we vriendelijk ontvangen door twee jongens. Met hen maakte ik een praatje over wat Frietopia inhield. De jongens waren er nogal van onder de indruk en we kregen korting op zowel het Friet- en het Chocolademuseum (naast de gewone combinatiekorting die er wordt verstrekt als men naar alle twee de museums gaat). Dat was erg aardig van ze. Ook gingen ze meteen de site van Frietopia bekijken en zo zagen ze meteen dat er toch wel een aardig frietcultuurverschil (nieuw woord lol) tussen Nederland en België bestaat, want een friet oorlog en een supertje kennen ze in België niet.

Nu over het museum zelf. Het zit zoals je kunt zien in een oud pand (maar zo is de gehele binnenstad in Brugge). Het heeft 2 etages en een kelder waar je friet kunt eten maar daar kom ik later op terug. Allereerst begint het museum met de aardappel en waar die vandaan komt (Chili). Hoeveel verschillende soorten er zijn etc. Daarna gaat het over hoe friet ontstaan is, al zijn daar 2 theorieën over. Ook komen er diverse records van aardappels en friet ter sprake. Daarnaast wordt er een film getoond over het proces van aardappels op land tot friet. Op de 2e etage staat een heus frietkot helemaal ingericht en komen diverse sauzen aan de orde en hoe je nu het beste friet kunt bakken.

Ook zijn er diverse oude en komische foto’s en cartoons te zien van frietkotten, friet en reclame over friet etc. De informatieborden waren meertalig en voor de kinderen waren er aparte leuke borden waar de informatie in stripvorm werd vermeld.

Na dit alles hebben we natuurlijk de friet van het museum in de kelder getest (zat niet in de prijs al kreeg je wel 40 cent korting met een bon als je entree had betaald voor het museum). De inrichting was redelijk groot want er konden veel mensen zitten, met name handig voor grote groepen toeristen. De prijs voor een frietje was 2 euro en de saus was 50 cent. Een redelijke normale prijs denk ik voor zo’n toeristische stad. Natuurlijk ontbraken de Nederlands sauzen (pindasaus en de Nederlandse mayonaise), dus ging ik voor een friet ketchup. Daarnaast verkochten ze ook nog een paar snacks zoals ook de typische Belgische Lookworst. De friet werd natuurlijk in een puntzak geserveerd en was zelf gemaakt en dat kon je goed proeven want de aardappelsmaak kwam redelijk goed naar voren. Zelf vond ik de friet erg lekker smaken en zat ik nadat ik de puntzak en de bitterballen op had redelijk vol.

Hierna zijn we naar het Chocolademuseum geweest dat op nog geen 200 meter van het Frietmusuem ligt.

Omdat u natuurlijk benieuwd bent geworden naar de foto's, binnenkort een uitgebreider verslag met meer foto's in de Cult-sectie van Frietopia.

Dichter Bart Chabot en kok Pierre Wind hebben een boek geschreven over de snackcultuur, het heet Patatje Oorlog, Het Grote Junkfoodboek en gaat over de wereld van de fastfood. In het boek staan onder andere unieke recepten en recensies van de vijftig opmerkelijkste snackbars van Nederland. Ook worden er blijkbaar snacksterren gegeven aan sommige cafetaria's.

Ze hadden ons natuurlijk best eregast (of attent) mogen maken op de boekpresentatie met snackmenu gisteren, want die hebben we nu gemist. Het boek wordt uitgegeven bij Kosmos Uitgevers en is binnenkort waarschijnlijk hier, hier, hier en hier online te bestellen voor €22,50.

Uiteraard ga ik dit boek zo snel mogelijk kopen en misschien verschijnt er tegen die tijd dan wel een boekrecensie op Frietopia. Vooral ben ik natuurlijk benieuwd naar die vijftig opmerkelijkste friettenten van Nederland en welke cafetaria's dan ook snacksterren verdienen. Die snackbars kunnen namelijk wel een keer een bezoekje van een frietist verwachten.

Toevoeging van het einde van de middag: vergeet "zo snel mogelijk". Zojuist snel naar de Selexyz Dekker van de Vegt gesprint en het boek gekocht. :-)

Friethuis. Het woord kwam al naar voren in het vorige blogstukje en lijkt me een formidabele term voor wat we hier meestal cafetaria noemen. Nu wil het geval dat in het Belgische Roosdaal (omgeving Pajottenland, Zennevallei) friethuis Het Friethuis net een nieuwtje heeft. Met veel bombarie kondigen ze aan over te gaan op een papieren puntzak. Het Friethuis bestaat namelijk 40 jaar (een goede reden voor een feestje, lijkt me) en ter ere daarvan vierden ze begin november een '40 jaar puur frituur volksfeest'. Daarbij werd een nieuwe papieren frietzak gepresenteerd, ontworpen door Herr Seele. De striptekenaar, kunstenaar en pianofanaat, of laat ik het direct in het west-vlaams zeggen:

"de meeste menschen ken'n nem lik de kletsekop die moat is mè Kamagurka. Bekend va nunder tope is: Cowboy Henk. Herr Seele ed oek e pianowienkel in Ostende. Typies an Herr Seele is dat'n ossan geklid lopt in kostuums, dikkers in felle kleurn."

- die dus, werd in 2006 tot ridder in de orde van de gulden puntzak geslagen. Hij zette zich toen ook al in voor het promoten van de frietpuntzakken.

De overstap van frietbak naar frietzak in friethuis Het Friethuis wordt gepromoot als 'symbool van de belgische frietcultuur' en bovendien ecologisch en economisch verantwoord. Kortom: "in deze story zijn er enkel maar winnaars".

Tenslotte werd Het Friethuis in februari 2007 uitgeroepen tot 'frituur van de maand' door het nationaal verbond van frituristen: Navefri*. Om die reden kun je hier (pdf) een leuk stukje tekst over haar 40-jarige geschiedenis nalezen.

Overigens wil ik, om het frietopia-blog journalistiek verantwoord te houden, zonder iemand te beschuldigen wijzen op mogelijke belangenverstrengeling. De eigenaar van Het Friethuis is lid van het bestuur van Navefri. Bovendien is Editiepajot, de bron van het frietzakken-nieuwtje, een 'commercieel partner' van het Friethuis. Daarbij zou ik niet durven zeggen hoe het gesteld is met de redactionele onafhankelijkheid van dat online nieuwsblaadje.