Het is een schande. Ik was vandaag in Den Haag en heb daar geen friet gegeten. Normaliter vind ik het als topfrietist erg lastig om geen friet te eten als ik een keer de stad uit ben; de friettenten in Nijmegen heb ik zo'n beetje allemaal al gehad en je wil toch nog af en toe een recensie erbij schrijven, maar vandaag even niet. Het weer was er niet naar om gezellig door de stad te banjeren en bovendien waren er afspraken om na te komen en dan schiet het er soms bij in.
De volgende keer als ik weer eens ergens in den lande ben zal ik er zeker een frietje eten en er hier dan ook zeker over berichten. U hoort nog van mij!

Na een ongetwijfeld vermoeiend weekend van loopgraven fotograferen in België, wil je op de terugweg even ergens stoppen voor een frietje. Maar helaas! Zondagmiddag, en alle frituren, frietshops en fritshops zijn gesloten. Het overkwam fotograaf Sjoerd Venema. We leven met hem mee. Gelukkig leverde het wel een toepasselijk mistroostigheid uitstralende mooie serie van foto's van gesloten friettenten op.

Friethuis. Het woord kwam al naar voren in het vorige blogstukje en lijkt me een formidabele term voor wat we hier meestal cafetaria noemen. Nu wil het geval dat in het Belgische Roosdaal (omgeving Pajottenland, Zennevallei) friethuis Het Friethuis net een nieuwtje heeft. Met veel bombarie kondigen ze aan over te gaan op een papieren puntzak. Het Friethuis bestaat namelijk 40 jaar (een goede reden voor een feestje, lijkt me) en ter ere daarvan vierden ze begin november een '40 jaar puur frituur volksfeest'. Daarbij werd een nieuwe papieren frietzak gepresenteerd, ontworpen door Herr Seele. De striptekenaar, kunstenaar en pianofanaat, of laat ik het direct in het west-vlaams zeggen:

"de meeste menschen ken'n nem lik de kletsekop die moat is mè Kamagurka. Bekend va nunder tope is: Cowboy Henk. Herr Seele ed oek e pianowienkel in Ostende. Typies an Herr Seele is dat'n ossan geklid lopt in kostuums, dikkers in felle kleurn."

- die dus, werd in 2006 tot ridder in de orde van de gulden puntzak geslagen. Hij zette zich toen ook al in voor het promoten van de frietpuntzakken.

De overstap van frietbak naar frietzak in friethuis Het Friethuis wordt gepromoot als 'symbool van de belgische frietcultuur' en bovendien ecologisch en economisch verantwoord. Kortom: "in deze story zijn er enkel maar winnaars".

Tenslotte werd Het Friethuis in februari 2007 uitgeroepen tot 'frituur van de maand' door het nationaal verbond van frituristen: Navefri*. Om die reden kun je hier (pdf) een leuk stukje tekst over haar 40-jarige geschiedenis nalezen.

Overigens wil ik, om het frietopia-blog journalistiek verantwoord te houden, zonder iemand te beschuldigen wijzen op mogelijke belangenverstrengeling. De eigenaar van Het Friethuis is lid van het bestuur van Navefri. Bovendien is Editiepajot, de bron van het frietzakken-nieuwtje, een 'commercieel partner' van het Friethuis. Daarbij zou ik niet durven zeggen hoe het gesteld is met de redactionele onafhankelijkheid van dat online nieuwsblaadje.

Bij vegetariërsverzamelplek Vegatopia hebben ze het goed voor met de frieteters. In een grijs verleden vonden er al eens verwoede discussies over friet vs. patat op het forum plaats, maar nu gaat het écht ergens over. Over vrijdag-frietdag om precies te zijn. Op vegatopia namelijk de komende weken elke vrijdag een uitgebreid snackrecept zodat je iets lekkers, en vooral ook iets bijzonders, hebt om op vrijdag-frietdag bij je frietjes te eten.

Het eerste recept stond er al op, en is hier gemaakt, geproefd en goed bevonden: rookkaaskroketjes. Het recept van vandaag is hier te bewonderen.

En, daar er hier meer mensen schijnen rond te hangen die vrijdag als frietdag beschouwen, direct nog maar een linkje naar de vrijdag-frietdag hyve. Nu we toch daar zijn, direct ook maar verderlinken naar de (beter bevolkte) frietjes rule the world hyve. Om de opsomming af te maken: hyves voor liefhebbers van patatje oorlog, friet speciaal, Ras-friet, McCain-friet of gewoon Cafetaria Robbies friet uit Wassenaar.

Mocht je meer op hebben met Myspace, dan kun je daar lekker frietloungen. Myspace was ook de plaats waar je terecht kon om een hit van de friet in elkaar te prutsen, en bekend te worden als poëet van de frietkeet, de librettist van de friturist danwel de chanteuse van de friteuse. Daarvoor bent u allen echter te laat (of heeft er iemand meegedaan?) en dé hit van de friet wordt momenteel opgenomen in de belgische Galaxy Studio's, waar ook onder meer Andre Hazes, Depeche Mode, Plastic Bertrand (!) en... Twarres platen hebben opgenomen. Dat voorspelt veel goeds. Een eerste recensie van het nummer leest u ter zijner tijd uiteraard hier.

Tenslotte, voor wie écht niks hebben met al dat sociaal-netwerk-gedoe, een al tijden over het internet zwervend reclame-spelletje, Phunky Friet.

De afgelopen weken heb ik uiteraard nog wel eens hier en daar friet gegeten. Helaas kwam het er meestal niet van om meteen een recensie te schrijven. Aangezien ik het niet over mijn hart kan krijgen friet te eten en daar niets over te schrijven, doe ik het bij deze nog maar eens.

Zo was ik laatst in Eindhoven. Om preciezer te zijn Dynamo Rock & Metal Café aan het Catharinaplein. Tussen twee bandjes door had ik precies tijd om het dichtst bijzijnde cafetaria op te zoeken en snel een frietje te eten. Dit bleek het recent geopende Dik & Lang te zijn. Naast een hele dubbelzinnige naam had deze tent ook hele lekkere friet in de aanbieding. Vers gesneden en dan wel goed afgebakken. Helaas hield de portie niet over en was de prijs nogal hoog. Voor Eindhovense standaarden valt het schijnbaar nog wel mee, maar ik ben de Nijmeegse frietprijzen gewend en dan is het nog best duur, wat anderen ook mogen beweren.

Toen de avond afgelopen was haastte ik mij naar het station om de trein terug naar huis te halen. Na mijn goede ervaring van vanmiddag besloot ik de gok te wagen en nog snel even een frietje te halen bij de Smullers op het station van Eindhoven. Tussen de recensies staan een aantal redelijk positieve, helaas moet ik die mensen ongelijk geven. De Smullers verkoopt gewoon ranzige troep die door moet gaan voor friet. De lichtgele reepjes zagen er ongezond, ongebakken en niet lekker uit. Dikke onvoldoende dus. Het enige wat deze Smullers voor had (of dus eigenlijk niet) is dat de porties best groot zijn. Sfeer en prijs beginnen we maar helemaal niet over.

Een ander cafetaria waar ik onlangs geweest ben is Mickey's Corner in het Nijmeegse Lindenholt. Om meerdere redenen is dit een een nostalgische frietervaring voor mij en het cafetaria was niet echt tegengevallen. Hierover meer in de recensie ter plekke.

Tot slot ben ik onlangs nog een keer friet gaan eten in de Burger King. Zo'n bijzondere ervaring verdient natuurlijk zijn eigen verhaal dus dat komt er heus nog wel een keer aan. Tipje van de sluier: Ze hebben er spiraalvormige rasfriet.